Deze blog kwam eerder al eens online, maar plaatsen we in verband met een themachat nog een keer.

Op het moment dat ik mijn diëtiste vertelde dat ik graag wilde overstappen naar een plantaardig eetpatroon, wist ze even niet wat ze moest zeggen. Of eigenlijk wel, namelijk dat dat niet verstandig was in herstel van een eetstoornis. Snel daarna werd er geen nieuwe afspraak meer gemaakt; ik moest het zelf gaan doen.

Kort daarvoor had ik toestemming gekregen om vegetarisch te gaan eten, maar voor mijn gevoel kwam dat niet overeen met mijn waarden en normen. Waarom zou ik vlees en vis laten staan, maar wel nog eieren en kaas eten? Ik had inmiddels genoeg kennis om te weten dat ook daar dierenleed en milieuvervuiling achter schuilgaat. Ik kan me nog goed herinneren dat ik nadat ik toestemming had gekregen, meteen vanuit het gesprek naar de supermarkt ben gegaan. Ik kocht groenten, fruit, granen, peulvruchten en sojayoghurt. Ik kon het niet meer over mijn hart verkrijgen om dierlijke producten te eten, dus besloot ik alles wat ik thuis nog had staan op te maken of aan mijn moeder te geven, en vanaf die willekeurige dag in april over te stappen naar een veganistisch eetpatroon.

Fotografie: maddibazzocco

Na dat laatste gesprek met mijn diëtiste voelde ik me erg verloren en in de steek gelaten. Deze situatie gaf de eetstoornis ruimte, want hoe kon ik zelf mijn eetpatroon herstellen en daarmee ook nog aankomen in gewicht met dat monster in mijn hoofd? Mijn waarden en normen werden niet geaccepteerd. En ik raakte gefrustreerd, omdat ik op den duur niet meer wist hoe ik kon laten blijken dat dit echt mijn keuze was en niet die van mijn eetstoornis. Natuurlijk kan het voor sommigen niet verstandig zijn om in herstel over te gaan op een veganistisch eetpatroon, maar ik wist het zeker, ik moest het alleen nog bewijzen.

Als veganist ban je, net zoals bij een eetstoornis, verschillende producten uit je eetpatroon. Dit zijn niet alleen vlees en vis, zoals vegetariërs dat doen, maar ook andere dierlijke producten zoals melk, eieren, kaas en honing. Niet omdat je bang bent om aan te komen of omdat het zogenaamd gelabeld zou zijn als 'ongezond', maar omdat je niet wilt bijdragen aan dierenleed en de negatieve invloed ervan op het milieu en klimaat. En daarbij blijkt uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken dat het ook beter zou zijn voor je gezondheid. Voor mij was dit een win-win situatie.

Na het nemen van deze beslissing was ik voor heel even nóg meer met eten bezig, omdat ik het wel goed wilde doen en alle voedingsstoffen binnen wilde krijgen. Heel positief natuurlijk. En dat niet alleen; ik ging voor mezelf koken, had er plezier in, en mijn lichaam volgde. Ik maakte een afspraak bij een diëtiste die zich focust op plantaardig eten, en mijn bloedwaarden verbeterde, mijn energie kwam langzaam terug en ik kon mijn eetstoornis steeds verder naar de achtergrond schuiven. Uiteraard heeft niet alleen deze keuze daaraan bijgedragen, ook de juiste therapie droeg zijn steentje bij.

Deze situatie ligt inmiddels al ruim twee jaar achter me en ik begrijp de reactie van de diëtiste destijds wel; die maakte ze vanuit haar onderbuikgevoel en professie, misschien zelfs vanuit eerdere ervaringen. Daarnaast was er ook nog niet veel bekend over deze manier van eten. Uiteindelijk pakte de combinatie van het herstel van mijn eetstoornis en een veganistisch eetpatroon, met de juiste begeleiding, voor mij goed uit. Het is belangrijk om bij jezelf proberen na te gaan of deze twee echt los van elkaar staan of dat je de keuze voor een plantaardig eetpatroon maakt vanuit angst, bijvoorbeeld om aan te komen of om zogenaamde 'verboden' producten niet te hoeven eten. Daarin was mijn diëtiste erg voorzichtig en alert, waar ik haar alsnog dankbaar voor ben.

Mijn persoonlijke ervaring is echter dat het juist voor motivatie zorgde om weer (goed) te gaan eten, én was het de eerste stap in het luisteren naar mijn eigen gevoel en daarop durven vertrouwen. Iets wat een belangrijk aspect in mijn behandeling was. Die stap bracht me een stukje dichter bij de persoon die ik ben en leerde me dat koken en eten ook leuk en gezellig kan zijn.

♥

Herken jij thema's uit deze blog en zou jij hier ook over willen praten? Morgen, zaterdag 16 november, om 20:00 uur is er een themachat over dit onderwerp. Je bent van harte welkom ♥